Vrijwilliger vertelt: Glenn

Deze keer in Vrijwilliger Vertelt het verhaal van Glenn. Hij is actief als vrijwillige beheerder in een van de buurthuizen.

“Toen ik in 1994 vanuit Suriname naar Nederland kwam, werd ik gevangenisbewaarder in de Bijlmerbajes. Het was leuk werk, en ik werkte vaak over, tot ik merkte dat ik steeds vergeetachtiger werd. Ik bleek een stevige burn-out te hebben.”

“Mijn herstel van de burn-out ging met vallen en opstaan, en ik moest oppassen dat ik niet teveel van mezelf ging vragen. Lang heb ik niet getreurd, want het gaf me ook de kans om voor mijn jonge dochtertje te zorgen. Die ging naar de basisschool en ik kon helpen met huiswerk, bracht haar naar zwemles en pianoles en bezocht ouderavonden.”

“Sinds mijn vrouw en ik uit elkaar zijn, ben ik begonnen met vrijwilligerswerk. Ik werd een beheerder van het buurthuis om de hoek. Daar komen mensen wekelijks samen om te eten en bij te praten. Het zijn veel verschillende mensen, maar vooral eenzame of alleenstaande ouderen. Mijn taak als beheerder was om toezicht te houden en te helpen met de boekhouding. Je krijgt een ritme en bent onder de mensen. Nog belangrijker: het voelde goed om betekenis te hebben in de maatschappij. Zodra het coronavirus weg is, wil ik zo snel mogelijk weer aan de slag.”

“Mijn dochter ging studeren in Amsterdam. We spraken elkaar maandelijks en hadden dan niet altijd veel tijd, dus ik heb haar niet veel over mijn vrijwilligerswerk verteld. In een boek had ik gelezen dat je studerende kinderen niet teveel moet belasten. Nu is mijn dochter klaar met studeren en heeft ze een drukke baan; op die manier levert ze op haar beurt weer een bijdrage aan de samenleving.”