ViB: Corrie Chardon

‘Vrijwilliger zijn geeft structuur’

In de rubriek Vrijwilliger in Beeld vertellen mensen die zich belangeloos inzetten voor de medemens en de samenleving over wat hun drijfveer is. Zij worden ondersteund door de spil in het vrijwilligerswerk in Zuidoost: Venzo. Deze week het verhaal van Corrie Chardon (63). Zij helpt bij verschillende activiteiten in het woonzorgcentrum Eben Haëzer.

Een paar keer per week is Chardon te vinden in Eben Haëzer als het ontbijt wordt geserveerd aan mensen met dementie. ‘Dan begin ik rond negen uur en dan ben ik daar tot kwart voor twaalf. Ik zorg voor de koffie, de bijvoeding en pers sinaasappels uit. Eigenlijk doe ik de dingen waar het vaste personeel niet aan toe komt’, vertelt Chardon.

Rolstoel
Vijf keer in de week brengt ze nog eens bewoners in een rolstoel van hun kamer naar hun warme maaltijd in de eetzaal. ‘Anders zouden ze in hun eentje op hun kamer moeten eten en dat is niet zo leuk. Voor het vaste personeel is het niet te doen om al die mensen naar beneden te brengen. Het ís belangrijk voor hen dat ze samen eten. De meeste mensen zitten in een rolstoel, dus ze kunnen niet zelfstandig naar beneden.’ ’s Middags wordt er warm gegeten bij Eben Haëzer. Om kwart voor twaalf begint Chardon met het ophalen van mensen uit hun kamer en om kwart voor twee is iedereen met volle buik terug. Tijdens de maaltijd schenkt ze ook nog eens drankjes in.

Op vrijdag doet Chardon nog wel eens activiteiten met de demente mensen zoals braintrainer, een cake bakken of even naar de tuinkamer gaan die ze ook verzorgt. ‘Buiten halen we naar binnen, omdat mensen niet zo vaak naar buiten komen’, zegt ze over de tuinkamer. Bij elkaar is ze een kleine dertig uur per week in het verzorgingshuis te vinden. ‘Het vrijwilligerswerk geeft me structuur en energie en ik ben er heel gelukkig mee. Ik kan me niet zo goed vermaken in mijn vrije tijd’, vertelt ze. ‘Ik hoop dat ik het nog lang vol hou. Ik was verpleegkundige, ik mis de stress absoluut niet. Ik kan niet meer met druk omgaan.’ Chardon is hiervoor afgekeurd.

Plezier
Omgang met ouderen vindt ze leuk, net als samenwerken met mensen. ‘We werken in een leuk team, met sommigen ga ik ook wel eens uiteten. We werken er allemaal met veel plezier en enthousiasme. Daarnaast ben je een vertrouwd gezicht voor mensen. Ik ben nogal rustig van mezelf, als mensen ongeduldig zijn, kan ik daar wel mee omgaan.’Ze voelt zich gewaardeerd door Eben Haëzer. Ik mag wel eens naar een lezing of congres dat over dementie gaat.’

‘Eigenlijk zijn wij, vrijwilligers, bedoeld om iets extra’s te doen, maar in de praktijk doen we eigenlijk wat de betaalde krachten vroeger deden. Vrijwilligers doen het betaalde werk. Als wij het niet doen, dan doet niemand het’, merkt Chardon op.

Buiten het werk voor Eben Haëzer helpt Chardon het bestuur van de Zonnebloem ook nog eens met bezoekwerk. Mensen met een lichamelijke beperking krijgen bezoek van vrijwilligers. Chardon koppelt vrijwilligsters aan gasten die bezoek willen krijgen. ‘Tijdens het eerste bezoek ga ik altijd mee.’

Voor de Zonnebloem maakt ze minder uren dan bij Eben Haëzer. Overigens maakt ze meteen van de mogelijkheid gebruik om vrijwilligers te werven voor Eben Haëzer. ‘Er zijn nog genoeg mensen nodig hoor.’

Door vrijwilligerswerk krijgt Corrie Chardon (rechts) structuur in haar leven (foto: Hans Mooren)