Vrijwilligerswerk bij Venzo – een persoonlijk verhaal

Vrijwilligerswerk bij Venzo – een persoonlijk verhaal

Van ‘een enorme rugzak’ naar vrijwilligerswerk tot misschien wel een betaalde baan. Via Venzo zet Manfred Buijs zich alweer tien maanden belangeloos in bij HVO-Querido, een zorgorganisatie die kwetsbare mensen ondersteunt. Samen met Dorien, onze bemiddelaar, vertelt hij hoe hij bij Venzo kwam en wat zijn inzet voor hem betekent.

Door: redactie Venzo

Ze zitten tegenover elkaar alsof ze al jaren samenwerken. Manfred en Dorien wisselen de laatste nieuwtjes uit over de HVO-locaties en over welke vrijwilligers nu waar werken. Hij vindt eigenlijk dat er een vaste vrijwillligerspoule moet komen. Een goed idee, geeft ook zij aan, omdat zo’n poule de samenwerking direct verbetert. Dan komt het moment van interviewen. Beide vallen stil als hun leeftijd wordt gevraagd. “Moet dat er nu echt in?”, lacht Dorien. Wel ja, besluiten ze allebei wat later, het maakt uiteindelijk ook weinig uit. (Als gunst naar de geïnterviewden laten we het hierbij achterwege!)

Manfred meldde zich vorig jaar winter bij Dorien toen hij een artikel las over vrijwilligerswerk bij HVO-Querido. “Ik wilde wat terugdoen. Ik maakte zo lang zelf deel uit van de opvang en nu kon ik mensen helpen.” Dorien was direct onder de indruk van Manfreds openheid, toen zij hem uitnodigde voor een kennismakingsgesprek. “Zijn levensverhaal raakte me zo. Daarnaast was het me meteen duidelijk dat hij een sociaal mens is.”

Na een kennismaking met de organisatie begon Manfred als vrijwilliger bij de Winteropvang, een speciale opvang voor dak- en thuislozen tijdens de koude winterperiode. Inmiddels zit hij bij de opvanglocatie aan de Havenstraat. “Ik werkte bij de linnenkamer, de bagage en bij de keuken. Tegenwoordig zet ik me op verschillende manieren in. Ik hoor zo vaak dat ik een fijne collega ben, terwijl ik hier eigenlijk als vrijwilliger ben gekomen.”

Dorien is blij met dit soort positieve verhalen: “Als bemiddelaar ben ik altijd bereikbaar als vrijwilligers van gedachten willen wisselen of tegen zaken aanlopen. Nazorg bieden is bijvoorbeeld ook erg belangrijk. Ik ben altijd aanwezig als er miscommunicatie is of als er dingen nodig zijn.” Manfred vindt dat het fijn is dat Dorien er op de achtergrond is: “Laatst was er een incident en dan wil ik gewoon even met haar overleggen.”

Door zijn inzet heeft Manfred uiteenlopende ideeën om vrijwilligerswerk nóg beter te maken. “Ik vind bijvoorbeeld dat intervisie nodig is. Als vrijwilliger moet je ook aanwezig zijn bij het overleg van de professionals, zodat je weet wat er speelt.” Daarnaast zou die vaste vrijwilligerspoule fijn zijn, noemt Dorien. “Dit komt de mensen, het werk en de vrijwilligers altijd ten goede.” Manfred hoopt van zijn vrijwilligerswerk uiteindelijk zijn betaalde baan te maken: “ik zet mijn ervaring graag in om mensen te helpen. Een grotere beloning is er niet!”

We maken nog even tijd voor een foto van het duo. Manfred: “Moet dat nou echt? Ik sta er nooit goed op!” Dorien spoort hem aan en ze nemen gezellig naast elkaar plaats. Ze barsten beiden in lachen uit.